Elvis en Irish coffee
Kerst. Wat vinden we ervan, vaders? Zijn het de mooiste dagen van het jaar of ziet u als een berg tegen de verplichte familienummers op? Vaderland zegt: omarm het onvermijdelijke en maak er iets moois van. Mijn jongste telg kwam deze week met het dringende verzoek om dit jaar een joekel van een kerstdiner op tafel te zetten. Het liefst volgens het model dat zijn basisschool hanteert. Een hysterisch bonte combinatie van pizza, worstenbrood, donuts, satéstokken, fruitspiesen, gehaktballen, pigs in a blanket en gebak, afgeblust met ranja en melk. Kijk, daar kan vader wat mee.
Kerstavond en de Eerste Kerstdag reserveren wij voor de uitgebreide diners en familiebijeenkomsten. Maar die Tweede Kerstdag, dan blijft de deur op slot. Vader zet de Elvis’ Christmas album op repeat, knipt de kerstboom aan en zet de kamer vol met strategisch geplaatste schalen met chocola en kerstkransjes. Zodra een fles wit en wat Belgisch winterbier koud staan kan het bunkeren beginnen. Na het schransen staan het uitbuiken bij een kerstfilm en een, om het af te maken, mok Irish Coffee gegarneerd met een vettige plak kerststol op het programma. Hemels.
Say yes to the sweater
U begrijpt, dit voltrekt zich niet in smoking. Maar om de twee dagen ervoor ook in een pyjama door te brengen, dat zien wij eigenlijk ook niet zitten. Maar wat dan? Zo’n lekkere Noorse Mart Smeets trui? Heel graag, maar we hebben eigenlijk andere plannen met de kerstbonus. Wat te doen, wat te doen. Misschien een leuke kersttrui. Ja, dat zou wel eens wat kunnen zijn.