Alaaf Vaders.
Carnaval. Zwetend wakker worden met de uitgelopen schmink nog op het gezicht. Wankelend uit de klamme lappen strompelen en het badkamerlicht aanslaan. U steekt uw kop onder de kraan en gaat rechtstreeks het pak weer in. Eenmaal beneden wordt met een halve liter melk de ergste droogte uit de keel verdreven en met de vrije hand wordt de oven aangezet. Een kwartier en vijf lauwe worstenbroodjes later bent u er weer helemaal klaar voor. Dan is het slechts nog kwestie van consumptiebonnen tellen en als een dronken eend weer achter een de eerstvolgende fanfare aan waggelen.
We kunnen niet wachten.
Vanaf vandaag gaat het los.
Maar wij hebben makkelijk proaten (praten). Wij weten niet beter. Wat als u deze gekkigheid niet van kindsbeen af gewend bent? Wellicht staat u al jaren op het punt om eens in dit volksfeest te duiken. Die drempel kan best hoog zijn, er dringen zich wellicht een aantal vragen op. Wat moet ik aan? Waar te beginnen? Zijn er regels? Ik spreek in het dagelijks leven zuiver ABN, mag ik wel ergens naar binnen?
Vaderland snapt uw zorg en kan u geruststellen. Alles komt goed. We loodsen u er even globaal doorheen.
Waar moet ik naar toe?
Vaders, die vraag valt op vele manieren te beantwoorden. In Brabant is het vooral in de zalen en cafés te doen maar in Limburg zijn ze weer verknocht aan carnaval in de open lucht. Voor beide valt veel te zeggen.
Gaat u met de kinderen? Gezellig. In dat geval zijn de optochten die op zaterdag en zondag door de steden en dorpen trekken een mooi beginpunt. Het zijn er teveel om op te noemen, de Noord-Brabantse optochtenkalender alleen telt al 371 carnavalsslierten, maar misschien is het een plan om in ieder geval een grote optocht bij te wonen.
Zaterdag trekken de wagens door Lampegat (Eindhoven) en het Krabbegat (Bergen op Zoom), op maandag is het Kielegat (Breda) aan de beurt. Maar vergeet niet het echte, traditionele carnaval is met name te vinden in de dorpen. De optocht op zondag in Boemeldonck (Prinsenbeek) is prachtig en met recht legendarisch. En mensen komen niet voor niets uit alle uithoeken ieder jaar in grote getalen naar het gehucht Standaarbuiten om zich te vergapen aan de in de avond verreden lichtjesoptocht.
Een goede optocht is essentieel tijdens Carnaval en, in tegenstelling tot de bomvolle, zwetende kroegen in de avonduren en de vaak al maanden van te voren uitverkochte carnavalsballen, het is de ideale manier om eens aan het feest te ruiken. U staat lekker buiten, te vernikkelen in uw panty. U drinkt sinds tijden weer eens in het openbaar overdag een blik bier leeg en uw kinderen zien de mafste dingen feestend aan zich voorbij trekken. Een paar uur later hangt u bij de vetkar, vrolijk en lichtelijk aangeschoten met uw pruik in een patatje oorlog en dan gaat u weer naar huis. Een betere introductie kunnen wij ons niet voorstellen. Alaaf! (Aanvullende instructie: rechterhand naar linkeroor.)
Wat moet ik aan?
Mocht u in een Bergen op Zoom belanden dat bent u lekker snel klaar. Die hele stad gooit een gordijn om, knikt vriendelijk naar de aangeklede Peperbus en gaat los. Mocht u ergens anders verzeilt raken dan zijn de mogelijkheden grenzeloos. Gaat u op de klassieke toer? Gooi een kiel aan en knoop een regionale Carnavalssjaal om. Het mooiste van alles is, dat tijdens deze dagen alles kan. Huist er al jaren een hysterische travestiet in u, laat haar los. Het mag! Heeft u een onderdrukte uniformen fetisj? Dit is uw kans!
Hoevelaken
Vaders, er rest ons nog slechts één advies. Gas erop! Sluit aan in die polonaise. Ja, de muziek is bij vlagen tranentrekkend slecht, simpel en seksistisch. Ja, er staat in Hoevelaken een paard op een waterscooter, accepteer dat. Gewoon meebrullen. Dat is de bedoeling. Het is een kwestie van volledige overgave. Halverwege de avond kijkt u de kroeg rond, het broeit en het gonst. U kruist elkaar in de polonaise en vangt elkaars blik. Voor u het weet worden u en uw partner weer als pubers opnieuw verliefd op elkaar. Als een stel jonge veulens staat u een uurtje later voor het eerste sinds mensenheugenis weer eens te tongzoenen tegen de kerkmuur.
Voor de vaders die dit allemaal hoofdschuddend aan het lezen zijn. Het is niet voor iedereen, dat is een feit. Volgende week gaan we weer op de vertrouwde voet verder. Tot dan. Maar het moge duidelijk zijn, met ons hoeft u geen medelijden te hebben.
